Çok üzülüyorum; Bazen sana Kýzýyorum. Çok üzülüyorum, Çünkü Ayýrdýna varýyorum ki Aslýnda Ben, Bana kýzýyorum!
Hep, iyi anneler, Güzel anneler, Hep, En güzel yaþam modellerini Öðretirler çocuklarýna diye Öðrendim ya ben, Ýþte bu yüzden, Farklýysa davranýþýn; Annemin öðrettiðinden Yada Doðru bellediðimden, Korkuyorum!
Korkuyorum, Ýyi anne, Güzel anne Olamadým sanýyorum!
Ýþte, Bu yüzden, Baþkalarýna çok Sana az Hoþgörü gösteriyorum...
Bu yüzden, Aslýnda Adres Ben, Benim içsel korkularýmken Ben Sana kýzýyorum!
Özür diliyorum...
Özür diliyorum senden... Kimbilir kaç kez Þaþkýna döndün, Ne yaptým da ben þimdi Diye öykündün...
Çocuk kalbin O saf yüreðin Çocuk beynin... O, Pýrýl pýrýllýk içinde Kimbilir Ne darbeler yedin!
Çok acýdý mý yüreðin?
Oðulum, Caným... Hatýrlar mýsýn, Onaylamadýðýmda seni “Teþekkür ederim oðlum” Derdim. Ardýndan da eklerdim: “Teþekkür ederim, Bana bunu layýk gördün! ” Sitem ederdim, Güya, Terbiye ederdim! Sonra da, Güzel bir þey yaptýðýnda, Teþekkür ederdim... Her teþekkürümde Þaþkýna döner oldun! Ödül müydü, Sitem mi, Karýþtýn!
O, Minicik yüreciðin, Sevinçle mi çýrpýþsýn, Korkuyla mý hýzlansýn, Ayýrdýna varamadýn! Kalakaldýn!
Nasýl bakardý gözlerin, Soru soru... Ve hep sorar oldun “Anne, Gerçekten mi, Gerçek anlamýnda mýydý Teþekkürün, Yani ben þimdi Güzel bir þey mi yaptým? ”
Ýyi anne olayým istedim, Doðru anne olayým! Hýrslandým! Panikledim! Benim için Bir ilk deneyim... Hatalarým için Özür dilerim! ...
Olanca saflýðýnla, Güzelini, Doðrusunu yaptýðýnda, Uymadý diye benim normlarýma Yaralandýðýnda Çok mu üzüldün?
Kýyamam ben O yaralarýna... Kýyamam, Yaþlarýna...
Üzgünüm, Ben, Yalnýzca, Doðru anne olayým Ýstedim!
Caným, Oðulum, Yakýþýklý civaným! On üçündeki fidaným... Yüreði Sevgi fýþkýraným! ... Normlar yanlýþmýþ, Oðlum, Ben de yeni anladým! Normlar yüzünden Seni üzmüþlüðümden Þimdi Çok piþmaným!
Giyseymiþsin keþke, Ýstediðini, Varsaymýþ, uymasaymýþ Birbirine renkleri!
Varsýn, uymasaymýþ, Gidilen yere... Varsýn, desinlermiþ, Ne ilgisiz anne!
Yaþasaymýþsýn keþke, Özgürlüðünü Gönlünce...
Bilmem, Ýþe yarar mý, Çocuk beynine, Çocuk yüreðine konan ketler, Kolayca kalkar mý?
Özgür irade diye Çýrpýnan þimdiki ben, Yargýlarý suçlayan, Formlarla savaþan Þimdi ki ben, O formlarý Israrla Sana öðreten ben, Bilmem, Kurduklarýný Yýkmaya Nereye kadar Yardým eder?
Gülgün Karaoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasukukla Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.