Adiloş Bebe'nin Türküsüydü...
Sevdalarýn
Dahi iþkencelerin bittiði yerde
Esaretler bitmez mi sandýn gülüm!
Ay ýþýklarýný say…
Yakamozlara tutun,
Ýmbat yalayacaktýr
Korkma
Kolun uyuþtuðunda!
Sol yanýndaki sancýn
Depreþtikçe-baþýn dikleþecek!
Ahh… O sol yanlar!...
Bir analýkta-hem de en çok-
Ayrýlýkta, kahrolasý,
Esarette bir de
Çýkarýp denizlere atýlasýdýr!
Sol yanlardýr, ki,
En çok da onlar aðlatýr…
……
Sarý saçlarýný vurmuþtun þavkýna ayýn,
Ayaklarýný sýyýrýp iskarpinlerden
Salmýþtýn denizin oynak sularýna, fütursuzca…
Yapma!
Ýçim oynuyor…
“Neden?” demiþtin, öyle sakin,
Profilini ezberletip,
Çýrptýrarak ayaklarýný…
Fettan bir gülüþle yarý göz bakmýþtýn!
Saçlarýný siper edip yüzüne
Denize dalar gibi durmuþtun… Hani…
Hani…
Üþümesin ayaklarýn derken yüzünü çevirmiþtin,
“Yok” derken o bal, o çilek dudaklar!
Kahrým!
Birden fazla öpemediðim!
Ýyi ki öpmüþlüðüm!
……
Sýcak tut ayacýklarýný…
……
Yetiþemem, gülüm, dik tut baþýný…
……
En zorudur esaretin, ulaþmaz elin,
Sýmsýcaktýr oysa,
Isýtamaz…
Ne elini, ne kumru ayaklarýný
Sevdiceðinin…
……
Buralar soðuk gülüm,
Gönlüm sýcak
Senden dolayý…
Kayýklara “Merhaba!” de,
Kumrucuya karýþýk ýsmarla,
Acý yeþil biber turþusu da koysun yanýna…
Az bir davam kaldý,
Az kala yanýndayým!
Umarým…
……
Hepi topu bir þiir okumuþtum:
“Onlar engerek,
Onlar çýyandýr!
Onlar aþýmýza göz koyanlardýr!”
Adiloþ Bebe’nin türküsüydü, baþýný dik tut gülüm;
Sol yanýmda bir sen
Bir ailem
Bir de özgürlük var!
Onurumu soðuklara teslim etmedim,
Öpücük çaldýðým o gece
Kumru ayaklarýnla öðrettin!
Gülüm….
Aðlamýyorsun, deðil mi,
Biliyorsun,
Çok yakýnda geleceðim!
Ne duruyorsun, sipariþleri ver,
Üç tane yerim ben!
Gülgün Karaoðlu
Mart,20/09
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.