ÇIKA GELDİN YAĞMURLA SEN SEVDİĞİM
Yol ararken sisli, dar sokaklarda,
Çýka geldin yaðmurla sen sevdiðim.
Kalbim tutsak idi, mor þafaklarda,
Çýka geldin yaðmurla sen sevdiðim.
Beden ateþlerde aðýr hastaydý,
Resmin avucumda, gönlüm yastaydý,
Hançerim baðrýmla, bil temastaydý,
Çýka geldin yaðmurla sen sevdiðim.
Bulutlardan tümen tümen aktýn sen,
Bir bakýþla sahra gibi yaktýn sen,
Açtýrdýðým fallarýmda çýktýn sen,
Çýka geldin yaðmurla sen sevdiðim.
Uçurum mu senin gönlün kýyýsý?
Arayýp da sorar, dostun iyisi,
Bozulmuþtu sevdamýzýn büyüsü,
Çýka geldin yaðmurla sen sevdiðim.
Þu zâlim yýllarýn bana kastý ne?
Düþürdüler çöl topraðý üstüne,
Çiy toplarken, güz yapraðý üstüne,
Çýka geldin yaðmurla sen sevdiðim.
Hüzzam çalýyordu ud ile keman,
Ümidin eriyip, tükendiði an,
Ruhum Âzrail’den dilerken aman,
Çýka geldin yaðmurla sen sevdiðim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.