KAÇ GECEYİ GÖMDÜM SENSİZ ÖMRÜME
Kaç geceyi gömdüm sensiz, ömrüme,
Bitmeyen yollarda yürüyen benim.
Karanlýk mâtemi titrek elimle,
Çekip de koynuma uyuyan benim.
Dayanamaz oldu kalbim bu âh’a,
Uzayan geceler çýkmaz sabaha,
Benim gibi mecnun var mý bir daha?
Akþamý, sabaha bürüyen benim.
Sînemde durmadan yanan ateþ var,
Hasretin uyuyan daðlarý sarar,
Gidip de dönmeyen ah o nazlý yâr,
Gölgemi ardýmda sürüyen benim.
Yýllarýn saçýma mirasýdýr ak,
Ne olur hâlime gel gönülden bak,
Kalbimi kül ettin, ruhumu da yak,
Çatlayan toprakta kuruyan benim.
Sen bilmezsin neden aðladýðýmý,
Sel yataklarýnda çaðladýðýmý,
Kaderi, ecele baðladýðýmý,
Gün be gün eriyip, çürüyen benim.
Gölgemi ardýmda sürüyen benim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.