Gözleri bir gecede Yürümüþ aðýr ölüme, Asker bir seferde, Kýyar mý otuz beþ kardeþe? Hudutta halk iken, Topraðýnda bölücüdür denilen, Tütün ve mazottan, Evine ekmek götüren -Ki ey bunlar silahlýdýr diyen, Katile vur evlat derken! Diþinin kovuðunu temizleyen, Sen unutursunda zulmünü, Gözler unutur mu? Þu topraðýnda gülümseyen Þu topraðýnda gülümseyen ölüler?
*
Dilin tutuldu konuþurken. Ýsterdim ki konuþsun onlar. Tek kurþunla vurulan çocuklar, Gece üstü evlat yolu bekleyen analar!
Ölenlerimiz Akan kan gibi Þiirime geldi. Kalemimiz, Umut kadar sivri Yürek kadar güçlü, O bu gece Size ana avrat sövdü! (Gülen) ey yavþak! Öldürülür mü çocuk bre alçak!
Dostum vurdu sazýna, Vurur gibi kafanýza. Dilinde bir türkü, Yüreklilerin öyküsü, Ey Amerikan öküzü! Senin heronun kör mü? Ateþ böceðini Uyurken topraða gömdü!
*
Dün düþümde gördüm, Lice’nin güzel kýzý, Ceylandýr adý, Devleti oyuncak sandý! Oracýkta devlet canýný aldý!
Zeytinin siyah rengi, Ölen ceylanýmýn gözleri, Umut olup göðe yükseldi! Senin silahýn, umudumuza mý göz dikti?
* Gazetede resmini gördüm, Üzerine kar düþen çadýrýn. Sizler kendi meclisinizde, Söverken birbirinize, Aðladý bebek karý görünce, Söver gibi kaderine, Tükürdü bacýsý karýn yüzüne!
*
Ve þunu söylerim ki, Þu yazdýðým þiirde bir hikmet var, Yorgun iþçilere ve sevdiðime Ve benim Mezopotamyalý kardeþime, Güneþin kudretli rahminde Yeniden doðacak bir dünya var, Onlar barýþ için yaþayacaklar! Dilimizden anlamayanlar! Cehennem karanlýðýnda yok olacaklar!
* Ey benim kardeþim, Emeðini, yüreðini, ekmeðini bölüþenim, Doðacak çocuðumuz için dövüþelim, Beyaz patikler, deniz mavisi kazaklar örelim, Düþman kapýsýna yürüyelim! Ýþte doðdu barýþ diyelim!
22.01.2011 Ýst/Kabataþ Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Dokdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.