SENSİZLİK

Sensiz yaþamak buysa;
Neye yarar mal, mülk, ev, arsa?
Hatta;
Bu þehir benim olsa?

Artar mý güzelliði bahçemin
Çalýsýna bülbül dolsa?
Umursar mýyým gülünü, sümbülünü
Açmadan solsa?
Güler mi bir daha asýlmýþ çehrem?


Asla!


Ýskelesine gitmeye,
Yollarýný tepmeye,
Çilesini çekmeye,
Suyuna
Ekmeðimi katýk etmeye,
Deðer mi?

Deðmez bir tanem,
Ýnan ki deðmez.
Gönlüm bu sensizliðe gayri baþ eðmez.


Sabrýmýn süresi doldu!


Kemiren düþüncemden,
Çözümsüz bilmecemden,
Uykusuz her gecemden,
Nefretim artar oldu...

Arayýp bulacaðým ayak izinden.
Uzanýp öpeceðim narin dizinden.
Önünde ölürsem
Reddin yüzünden.
Anlarsýn sevgimi açýk gözümden...


Heyhat!


Geç kaldýn güzelim!
Naaþýmý topraða
Katýver yitsin...

Üzerime bir kürek
Atýver gitsin...

Olurda bir gün,
Döner gelirsen;
Kaz bir çukur yanýma
Yatýver bitsin...






Sosyal Medyada Paylaşın: