gecemin pürüzlü siyahýnda mürekkepli bir hýzma her sallandýðýnda karanlýk akýyor - aký zihnimin dikiþi atan yerlerinden ne satirik bir özgeçmiþ aðacý aslýnda ne kadar haklý o yapraklar kibirleriyle salýnarak düþmekten
aðzý bozuk sözcüklerim patavatsýz rüyalarým yosun tutmuþ aðrýlarým çýplak gözle göremezsin yalnýzlýðýmý o yüzden her seferinde sen yoluna ben yoluma giderken mutlaka yalnýzlýk yaný olsun istiyorum düþündüðüm yer ve en sevdiðim de bir elimde ayaz mola vermiþiz sýcacýk bir aðlama için
bir aðýt armaðaný gibi hüznümde zor eriyen bir mevlit þekeri dikensiz gül suyu kederime ikram ne çok dua doluþmuþ odama ezmeden dilemeyelim kalbimden geçenleri meðer ne çok sure birikmiþ rýhtýmýmda o yüzden bu kadar çok ayakkabý cenaze kapýlarýnýn önlerinde bir aðýt takasý çocukluðumdan þimdiye sabaha her ayakkabý kendi kapýsýnda kendi aðýtlarýný beklerken
Ayrýlýk kiri zor çýkýyor ruhumdan belki rýzasýný alýrsak bir kelebeðin renkleri dökülmeden...
Oktay Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Coşar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.