KARAN

ben alýþtým gemilerin kalkýþýndaki sessizliðine
alýþamadýðým senin bu neþesizliðine
bilirim sallanan mendiller olmaz kalkarken limandan
çýðlýðýný duymamam bu þehri saran dumandan

daðýlýr mý içindeki hüznün bilmem
dalgalara sarýlsam da yanýna gelsem
güldürürmüyüm bilmem annem
haydi gel limana sevdiðin çiçekleri getirdim
rýhtým sen kokar birde buram buram yosun
çiçeklerim sen koksada ben senden yoksun

sis çökmüþ bineceðim vapurum avlumda
bir deniz getirsem avluma iki damla deniz avcumda
acýný silsem seni görmek için adýn buðulu camlarýmda
býrakýp gitme beni götürme eþyalarýný bavulumda

þehrin ýþýklarý söndü ay küstü
karanlýk üstümü örttü
kabuslarýn üstüme çöktü
küstüm çiceðim de bana küstü
sen olmasan su kökümdeki yeni küftü

cebimde bana verdiðin cümlelerin
birde bana anlatýðýn ninnilerin
aklýmda hep senin sevdiðin bahar çiçeklerin
hangisini sayacaðýmý bilemediðim kardelenlerin krizantenlerin

benim kýþ ortasýnda geziþlerim
baharý arayýþým deðil bu sana sesleniþlerim
bak kollarýmý açtým bu limanda çarparken esiþlerin
gel bana yine baharlarý anlat güzel düþlerim
Ey annem Ayþe KARAN
Bu üþüyüþlerim senin hüzünlerin
benim kara gemilerim senin üzüntülere düþmelerin...
sana bahar çiçekleri getirdim kýþtan çaldýðým....
GEL HADÝ BANA BAHARLARI ANLAT
ANLAT TA DA SÜTE DOYMUÞ BEBEK GÝBÝ BEN DE UYUYAM.....
GELMEZSEN EÐER...
GEM VURMADAN BÝNERÝM BÝNDÝÐÝN GEMÝLERÝNE...




Sosyal Medyada Paylaşın: