Ýstasyon caddesinden son kez bakýp sana gidiyorum Aysima kalemi ve gözlüðümü aldým çantam ve þemsiyem kalsýn masada dýþarýda yaðmur olsada kapýný bir kez açtýn karanlýða zamanýn kalp atýþlarýnýn durduðu anda istasyon caddesinden son kez bakýp sana gidiyorum Aysima.
Kaç bin yýllýk mezarlarýn yaný baþýnda, surlardan atýp içimdeki zehri gidiyorum Aysima kan rengine dönüyor þehir ve nehir. Sözlerim var boðazýmda düðüm düðüm anlaþýlmadýðý için çoðu zaman bir sigara yakýp ay ýþýðýnýn dansýný izleyerek sularda kaç bin yýllýk mezarlarýn yaný baþýnda, surlardan atýp içimdeki zehri gidiyorum Aysima.
Gürültülü olmayacak gidiþim kimse bilmeyecek katarda yaklaþýyorken istasyona sen burada kal, gelme sende kalkýp gidiyorum o kadar gidiyorum Aysima.
Ahmet Selim GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet selim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.