Ýnsanlarý sevmek kolay deðil, bir hürriyet bu çetindir memleketimde.
Ben ille varým dersen bir gün pusuya düþersen, insanlarý sevmek büyük hüner.
Bu dünyada yaþadýðýn þu kadar yýl, gerçekten, güzellikten, yiðitlikten payýna düþeni alabilmiþsen, vermiþsen payýna düþeni gerçek için, güzellik için, korkusuz direnirsin.
Bilirsin, bir kere korku düþerse adamýn içine, bir kere koparsa sevdiklerinden, mümkünü yok gitti gider. Söner gözlerinde güzelim ýþýk kararýr, çirkinleþir yüzü önceleri utanýr belki sonra výzgelir umurunda olmaz dünya.
Ýnsanlarý sevmek büyük hüner insanlarla beraber.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arif Damar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.