Bir yýldýz, bir karanlýk düþtü þavký suya. Çok deðil burda artýk (ülkem için) gözyaþý azýcýk, birkaç damla.
Ýþte bir gün daha bitti çocuðun gözleri doldu. Kuyunun suyu çekildi, gidip geliyor (gölgem) her zaman hiçbir zaman arasýnda.
Nerde haziranlar nerde temmuzlar açan her gül? Bir düþ solar (saati yürür) çünkü, inceden, acýyla.
Çekilmiþ olsam da bir köþeye gözlerimi yummuyorum hiçbir þeye, (hayýr, diyorum) hayýr yüz kez, bin kez ve daha.
Yok olmaz, biliyorum söylenmemiþ bir söz bile. Gün ýþýðý mý yitecek gece karanlýðý mý (diyorum) bilinmez ama.
Bir yýldýz, bir karanlýk iþte bir gün daha bitti, çok kalmadý sabaha. Saati yürüyor günün her zamanla hiçbir zaman arasýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Püsküllüoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.