Bu Göge, Yildizlara
Irmak, bir kivrim daha atiyor
Ovada, yoluna;
Incecik bir sögüt, bir çitkirildim kavak!
Kiyi, aliyor gönlünü onun
Ipek bir yumuþaklikla öperek.
Bir ekin tarlasinda
Tek ayak üstünde bir leylek
Çikarmiþ gömlegini, güneþlenen
Bir delikanli sanki
Ve bir denizkabugunda bütün deniz.
Mavi iþte mevsim
Çocukken saçlarini kesen
Çilgin bir kiz gibi;
Duadadir agaç, bilmeden ve bilinmeyen
Bir Tanri’ya þükreder þimdi.
Yücelerde bir bulut
Kapatir Güneþ’in önünü;
Ak bir ata binen rüzgâr
Çalarken kirbacini
Ne söylersin ey ozan bu göge, yildizlara?
Ey hanlar, kervansaraylar gezgini
Adin yazildi bak iþte defterine yigitligin;
Kaba gücü övme, öv kaba güzelligi!
Çik içinden þu eski cografyanin ve tarihin
Mevsim gibi, irmak gibi, çitkirildim bir kavak gibi!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Püsküllüoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.