Eskidikçe
Güneþi karþýlýyoruz mutlu çýðlýklarla öperek,
Daðý, ovayý
Yüzyýllarýn uykusunu
Otu, börtü böceði,
Bir kanat vuruþta uçan kartalý,
Aðýr akan ýrmaðý,
Aðzýnda dünyayý taþýyan leyleði,
Korkunç bir yalnýzlýk duyan karacayý.
Yaþamak süsler eklemektir sonsuz gerçeðe
Derin bir soluk almak gibi
Pencereden dýþarý bakmak gibi gökyüzüne,
Bir kýrlangýç uçmak gibi
Kök salmak gibi topraða;
Ölümse, açýlan bir eski zaman sandýðý.
Zaman diyorsun, bir çingene gibi karþýma çýkýyorsun o zaman,
O zaman zaman kaçýyor;
Kim tutabilir þimdiyi dünü eskiyi
Ölümlerden ölüm beðeni
Kýrk katýrý kýrk satýrý?
Saçlarýnda güller, karanfiller, dünyanýn en güzel kýrlarý,
Saçýnda gelincikler, sabah çiyi ve tarlakuþlarý
Çizmeli kedi
Yedi derya geçen þehzade
En güzel sýrma tel
Sabahýn yedisi ve ýssýz göl
Ve güneþin hiçbir þeyi
Güvercinlerin çýðlýðý!
Yüz çocuk ýrmaða koþuyor
Bin çocuk daha
Ve yanýyor ayaklarý kumlarda
Tozda ve küllerde ve saçýnda.
Anýlar eskidikçe, insan yaþlandýkça
Kavaðýn gölgesi suya düþtükçe
Rüzgarýn sesi ve sis, odaya dolar
Ve daðlar uzakta çok uzakta
Þimdi, þu sabah gibi güzel oldukça
Kýrýldýkça kýraðý
Uçuþunu görmek güvercinlerin gökte
Beni bir çocukluk anýsý gibi duygulandýrýyor;
Görmüyor güneþi akþam ezaný köyde.
Yalnýz sular mý uykuya varacak daðlar kayalar mý þimdi?
Ýþte çam çýralarý da bitti
Haydi sen de var uykuya:
Çöksün üstüne gecenin karanlýðý!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Püsküllüoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.