Çember

Nasil olsa bir gün eriye eriye tükenecek Güneþ,
nasil olsa düþeceksiniz bir kaldirima, severken
ya da koklarken bir çiçegi, bir mektubu okurken ya da
bir parkta güneþlenirken, çocuklarin oynaþtigi bir sira
(sevgi, o yabanil dag geyigi, kaçar durur sizden)
akþam çökerken, boguk bir sikintiyla kente
o aliþilmiþ sicim yagmurlar yagarken
(soluk, kararsiz bir gögün altinda, bir baþiniza öyle)
adimlariniz gider ya gitmez, sigaraniz agzinizda
merhaba diyensiz, tükenmiþliginizi sonuna degin yaþarken
siz var misiniz bu kentin pis havasinda (bilmezken)
sokak kedilerinin, o hüzün þarkilarinin yaninda
nasil olsa bir gün olacak bu, kaçamazsiniz
(siz kendiniz misiniz gerçekten? onu da düþünmelisiniz)
meyhanelere girseniz sikintiyla, kavgalariniz olsa
nedensiz ve korkunç. Tutup güvercinleri okþasaniz
ya da yolsaniz tüylerini martilarin ve onlarin
gümüþ sapli kara bir biçagi öfkeyle sallasaniz havaya
tükeneceksiniz yine de. Bu korkunç sorunun karþiligi yok
savaþlardan yenilmiþ çikacaksiniz, yitik hep yitik
neyiniz varsa, acinin bilinmedik köþelerinde ta derinde
yitik hep yitik. Boyuna bu. Varlaþtirmaz sizi hiçbir þey
akþamin yürege agir basan o yilgin geliþinde
isteklerin bilinmezliginde, adim baþi degiþen, adim baþi
kararsiz. Hangi soruya karþilik olacak? bilinmezken
kalmanin neyi degiþtirecegi, gitmenin neyi eksiltecegi
neye yok desek, neyi çarmiha gersek, neye tapsak
diye düþünseniz bile. Düþünmek olur bu önce, ama sonra?
ama sonra sikintilarinizin kiþi baþlar yine de
çevrenizde ateþten bir çember gibi darala darala
çevrenizde ateþten bir çember gibi darala darala
Sosyal Medyada Paylaşın: