Özü sevgi olan dünya labirentinde herkes acýtýr sevdiðini, sevilmemekten yakýnan kalbinde görmez, onu sevdiðini, ihtimaller dökülür ardý sýra... deniz mehtabý düþünür mehtap ayý, Ne denizi bilir mehtap Ne ay mehtabý, yoksa düþünenlerin felahý, Bitirse ya biri bu bitmez rüyayý.
Maþukunun ardýndan girdin ya o labirende, kaybolmuþluðundan þikayettesin lakin arkana bakmadýn sende.
Veysi Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Veys Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.