Gönül, eþini aradý durdu da seni buldu, Görmeyi yitirmiþ eskiden, yeni buldu, Kalkýnca perdeler þevkle renge boðuldu, Sönmüþ ýþýklar yandý bekleyeni buldu.
Göz gözü görmeye dursun, söz kapandý, Benliðine dayanmadý önünde öz kapandý, (Aþkýma nispetle az olan zamandý)... Gönül gördü , kalp durdu, göz kapandý!
Veysi Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Veys Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.