Düşerken Bile

uzun bacakli bir yaban hayvaniydi aþk
haril haril onu ariyordu Istanbul, duyuyorduk
Galata Kulesi’ndeydik, baþin omzumdaydi
Kule döne döne içimizdeki gökyüzüne akiyordu
sevgilim
yüregimin ipleriyle dudaklarina indim senin
gözbiliminden tenbilimine dönüþürken aþkimiz
Kule’den aþagiya firlattim beynimi
"Dalgin þair!" dedi Einstein, Niels Bohr’a dönerek
"Baksana, unutmuþ beynine kanat takmayi!"
"Yürekle beyin arasindaki en büyük belirsizliktir aþk"
diyerek söze kariþti Heisenberg
"Belki de, iki yüregin ayni dalga boyunda buluþtugu bir salinimdir o!"
dedi Louis de Broglie
"Aþk, bir kara cisim iþimasi degil midir?"
böyle sordu Max Planck da
dayanamayip
iþik tozuna bulali gözleriyle
"Kendinize geliniz efendiler!" diye söylendi Takiyüddin
"Bilimle açiklanamaz aþk, þiirle açiklanabilir ancak!
O, uzun saçli bir yildizdir; yüregin içinde taranir"
bence sevgilim
söylendikçe bizim olan bir þarkidir aþk
dikey bir þiirdir bütün kuþlari ayni anda havalandiran

Galata Kulesi’nden aþagiya firlattim beynimi, söylemiþtim
bana bakan
uzun bacakli bir yaban hayvaniydi aþk
aþagi tükürsem Dördüncü Murat
yukari tükürsem Hezarfen Ahmet Çelebi
agzimin içinde dilin, bulutlarimi islatan gökirmak
sonsuzlugu ikiye bölmektir aþk,
kasigina yazdigim ak yazi
sevgilim
agzina düþerken yanardaginin
kanatlarim ol benim
kafeslerinden soyundur kuþlarimi
baliklarimi çiplakla tuzdan
Cenevizli boynumu sev, Venedikli sirtimi
Osmanli kokan saçlarimi
Anadolu’dan gelen gözlerimi
Perali bakiþimi sevgilim, Istanbullu ellerimi
bana beni animsat
sensizken yitirdiklerimi

Kule’den aþagiya firlattim beynimi, bir yerlerde yazmiþtim
bak iþte
bir çift martinin yanindan geçiyor düþerek
irice olani, "Herifin biri kafayi yemiþ yine!" diyor
yanindakine
"Sen aþktan ne anlarsin koca gaga!" diye söyleniyor digeri
sevgilim onlara aldirma sen
yalnizligin kabuguna çekilip
kendi içime düþerken bile
kanatlarim
kanatlarim
kanatlarim ol benim
Sosyal Medyada Paylaşın: