eldivenleri ertele, ellerin kar görsün korkma buralarda ýsýrgan büyümez þubat ortasý þimdi n’oluyor sen gidiyorsun, yoksun, seni eksiksemeyi býrakýyorum bir kenara ellerini býraktýðýmý sanma söyle hangi gün býraktým seni sevmeyi býraktým mý bir köpek gibi ölürüm çünkü çöp kutularýnýn dibinde gelincik arayan toza bulalý bir köpek gibi ardýndan yalnýzlýk vurdu baþýma bir Rum güzeliyle yattým uçurumu sarýþýn, manastýrý sarýþýn, adý Eleni Eleni büyük bir raký gibi, içtin mi þaþýrtýyor Eleni Kýzkulesi Eleni kiralýk katil Eleni çalar saat sonra yok daha neler Eleni yapma Eleni yeter yeter dedim Eleni görmüyor musun þiir yazýyorum ne zaman geldin sen ayak seslerini duymadým istersen git odalara bir bak sana alýþsýnlar dünya hali bu ucunda kalmak da var bir gün tek baþýna tek baþýna Eleni çoðulluðu kim bombardýman etti kim Eleni
Sosyal Medyada Paylaşın:
Akgün Akova Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.