Bu þehrin bütün sokaklarýna sinmiþ yalnýzlýðým Sensizliðin köþe baþýndayým Avuçlarýmda kýrýk dökük piþmanlýklar Avuntusuz çýkmazlara doðru yürüyorum Bütün umutsuzluðuma inat Yine seni arýyorum...
Dudaklarýmda bildiðin o ýslýk Sokak lambalarýna sýðýnýyorum Hafiften bir yaðmur aðlýyor benimle Bir deli rüzgar saçlarýmda Yalnýzlýktan üþüyorum Bulamayacaðýmý bile bile Yine seni arýyorum...
Anlatacak nelerim var bir bilsen Ýçimde ihtilaller kopmuþ Kendimi sürgüne verdim Mutluluðum çoktan iflas etmiþ Ýtiraza hakkým yok biliyorum Beni savunmak sana düþtü Seni arýyorum...
Yarým kalmýþ þiirlerim gibisin Yaþanmamýþ çocukluðumsun anýlarýmda Öylesine eksiðim sensiz Öylesine sahipsiz Ýþte bütün umutlara havlu attým gidiyorum Ýçinde geç kalmýþlýðýn çaresizliði Çocuklar gibi aðlýyorum Ve gel gör ki her damla gözyaþýmda Yine seni arýyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Selçuk İlkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.