Almira

Þimdi ayný þehirde olsaydýk seninle Almira
Yine ayný sokaklarda birlikte yürüseydik hayata
Ve adýmýzý yeniden yazsaydýk
Buluþtuðumuz bütün duraklara
Unutup gitseydik bütün çirkinliklerini dünyanýn
Ve bütün acýmasýzlýðýný
Sorgulayýp bütün yasaklarý
Sorgulayýp bütün günahlarý
Seninle yeniden baþlasaydýk bu sevdaya
Seninle yeniden Almira

Þimdi ayný okulda olsaydýk seninle Almira
Yine ayný sýnýfta, yine ayný sýrada
Birlikte göz atsaydýk o kýrmýzý kaplý kitaplara
Tarih gibi, fizik gibi, matematik gibi
Ölümsüz aþklarý sorsaydýk hocalara
Ölümsüz aþklarý Almira

Þimdi bir kýr kahvesinde olsaydýk seninle
Yine ayný masada, yine ayný köþede
Yeniden düþler kursaydýk seninle
Daðlar gibi sýra sýra
Ve yeniden yaratsaydýk kendi dünyamýzý
Ve de birlikte söyleseydik ikimizlik kendi þarkýlarýmýzý
Meydan okuyup ayrýlýklara
Hem de teslim olmadan
Yýllara, yollara, yalanlara
Teslim olmadan Almira

Ne var ki;
Bir kara eylüldü
O kara üzüm gözlerine son bakýþým
Yanýþým ve de yýkýlýþým
Üstümden bütün trenler geçti o gün
Bütün otobüsler
Ve bütün gemilerim battý sen gideli
Þimdi bütün umutlarým alabora
Anlýyorsun deðil mi
Anlýyorsun Almira

Þimdi bir düþün
Kim itti bizi bu kör olasý ayrýlýða?
Kim itti bizi bu piþmanlýklar denizine?
Kim yaktý bizi kim?
Hem de sýrtýmýzdan vura vura
Görüyorsun deðil mi görüyorsun
Bir ikimiz sýðamadýk bu koca dünyaya
Bir ikimiz Almira
Ve iþte o gün
Koca bir son yazýldý bu aþkýn son sayfasýna
Dönüþü olmayan bir yolda kaldýk
Dönüþü olmayan bir yolda Almira...

Sosyal Medyada Paylaşın: