SEN VURDUN DA BEN ÖLMEDİM Mİ

Yokluðunda ne ateþleri hasretimle yaktým da
Bir seni yakamadým, beni yaktýðýn gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Þimdi nerdesin diye sakýn sorma
Sen çaðýrdýn da ben gelmedim mi?

Sen varken darýlmazdým çiçeksiz baharlara,
Yaðmurlu havalara...Bu kasvetli akþamlara
Sen varken
Bakýp içlenmezdim tren istasyonlarýna
Otobüs duraklarýna...
Sen varken ayrýlanlara aðlamazdým...
Yýkýlmazdým biten sevdalarýn ardýndan
Gidenlere küsmezdim
Kalanlara acýmazdým...
Sen varken böyle üþümezdim-titremezdim
Masumdum, çocuklar gibi
Böyle delirmezdim-küfretmezdim...
Hele ölmeyi hiç düþünmezdim.
Þimdi soruyorum sana
Adý sevdaysa bu cehennemin
Sen yaktýn da ben yanmadým mý?

Biliyorsun
Bütün acýlarýna ’yeþil ýþýk’ yaktým olmadý
Bütün korkularýna’arka çýktým’olmadý
Daðlara merdiven dayadým olmadý
Haziranda kar oldum yaðdým avuçlarýna olmadý
Sevdim olmadý -yandým olmadý-taptým olmadý
Artýk benden pes
Bu aþkýn biletini istediðin gibi kes
Nasýlsa gidiyorsun
Biliyorum git...
Ama ardýnda
Aðlayan bir çift göz
Paramparça bir yürek
Ve yýkýlmýþ bir dað görmek istemiyorsan
Çek silahýný-daya sýrtýma
Titrersem namerdim...
Sen vurdun da ben ölmedim mi?

Sosyal Medyada Paylaşın: