özlemin başka bir hali

ayaklarým kalbimi avuçlarýna almýþ yürüyor
yürüyor durmadan kilometrelerce
ellerim benimle,bedenim benimle
bu gözler bu dudaklar benim
ayaklarým kalbimi avuçlarýna almýþ yürüyor
yürüyor hiç býkmadan kilometrelerce
sesim,tenim benimle
ve diðer bütün yaþanmýþlýklarým
ayaklarým kalbimi avuçlarýna almýþ yürüyor
yürüyor nefes almadan kilometrelerce
ruhum bedenimden ayrýlmýþ bir köþede oturuyor
ne olduðunu anlamadan baþýmýzdan kaynar sular dökülüyor
ayaklarým kalbimi avuçlarýna almýþ yürüyor
yürüyor büyük bir özlemle kilometrelerce
içimizi yakan ateþ korlanýyor
birileri ateþimiz sönmesin diye uðraþýyor
ayaklarým kalbimi avuçlarýna almýþ yürüyor
yürüyor bir hevesle kilometrelerce
herþeyimiz tamam da bir þeyler eksiliyor
ya nefesimiz,ya umutlarýmýz,ya heyecanýmýz
ayaklarým kalbimi avuçlarýna almýþ yürüyor
yürüyor hesap vermeden kilometrelerce
ruhum ve bedenim iki ayrý kafayla düþünüyor
biri aðlarken diðeri teselli ediyor
ayaklarým kalbimi avuçlarýna almýþ yürüyor
yürüyor ardýna bakmadan kilometrelerce
birden ikimizde rahatlýyoruz ruh bedene kavuþuyor
ateþ olaðanca yangýnýný dindirip küllere dönüþüyor
o zaman anlýyoruz ki
ayaklarým kalbimi avuçlarýna almýþ yürüyor
yürüyor sana kavuþmak için kilometrelerce...

özdem palavan
Sosyal Medyada Paylaşın: