OLVİDO

Hoyrattýr bu akþamüstüler daima.
Gün saltanatýyle gitti mi bir defa
Yalnýzlýðýmýzla doldurup her yeri
Bir renk çýðlýðý içinde bahçemizden,
Bir el çýkarmaya baþlar bohçamýzdan
Lavanta çiçeði kokan kederleri;
Hoyrattýr bu akþamüstüler daima.

Dalga dalga hücum edip piþmanlýklar
Unutuþun o tunç kapýsýný zorlar
Ve ruh, atýlan oklarla delik deþik;
Ýþte, doðduðun eski evdesin birden,
Yolunu gözlüyor lamba ve merdiven,
Susmuþ ninnilerle gýcýrdýyor beþik
Ve cümle yitikler,maðluplar,mahzunlar...

Söylenmemiþ aþkýn güzelliðiyledir.
Kaðýtlarda yarým býrakýlmýþ þiir;
Ýnsan yaðmur kokan bir sabaha karþý
Hatýrlar bir gün bir camý açtýðýný
Duran bir bulutu,bir kuþ uçtuðunu,
Çöküp peynir ekmek yediði bir taþý...
Bütün bunlar aþkýn güzelliðiyledir.

Aþklar uçup gitmiþ olmalý bir yazla
Halay çeken kýzlar misali kolkola
Ya sizler! ey geçmiþ zaman etekleri,
Ýhtiyar aðaçlý,kuytu bahçelerden
Ayýþýðý gibi sürüklenip giden;
Geceye býrakýp yorgun erkekleri
Salýnan etekler fýsýltýyla, nazla.

Ebedi aþýðýn dönüþünü bekler
Yalan yeminlerin tanýðý çiçekler
Artýk olmayacak baharlar içinde.
Ey ömrün en güzel türküsü aldanýþ!
Aldan, gelmiþ olsa bile ümitsiz kýþ;
Her garipsi ayak izi kar içinde
Dönmeyen aþýðýn serptiði çiçekler.

Ya sen! ey sen! esen dallar arasýndan
Bir parýltý gibi görünüp kaybolan
Ne istersin benden akþam saatinde?
Bir gülüþü olsun görülmemiþ kadýn,
Nasýl ölümsüzsün aynasýnda aþkýn;
Hatýralarýn bu yanma vaktinde
Sensin hep,sen, esen dallar arasýndan

Ey unutuþ! kapat artýk pencereni,
Çoktan derinliðine çekmiþ deniz beni;
Çýkmaz artýk sular altýndan o dünya.
Bir duman yükselir gibidir kederden
Macerasý çoktan bitmiþ o þeylerden.
Amansýz gecenle yayýl dört yanýma
Ey unutuþ! kurtar bu gamlardan beni
Sosyal Medyada Paylaşın: