KAR

Kardýr yaðan üstümüze geceden,
Yaðmurlu, karanlýk bir düþünceden,
Ormanýn uðultusuyla birlikte
Ve dörtnala dümdüz bir mavilikte
Kar yaðýyor üstümüze, inceden.

Sesin nerde kaldý, her günkü sesin,
Unutulmuþ güzel þarkýlar için
Bu kar gecesinde uzaktan, yoldan,
Rüzgâr gibi tâ eski Anadolu’dan
Sesin nerde kaldý? kar içindesin!

Ne sabahtýr bu mavilik, ne akþam!
Uyandýrmayýn beni, uyanamam.
Kaybolmuþ sevdiklerimiz aþkýna,
Allah aþkýna, gök, deniz aþkýna
Yaðsýn kar üstümüze buram buram...
Buðulandýkça yüzü her aynanýn
Beyaz dokusunda bu saf rüyanýn
Göðe uzanýr - tek, tenha - bir kamýþ
Sýrf unutmak için, unutmak ey kýþ!
Büyük yalnýzlýðýný dünyanýn.
Sosyal Medyada Paylaşın: