Yoktan var ettiðim sevdalarý Defalarca yýktýn gittin Hiç acýmadan Kanadý kýrýk kuþlar gibi Býraktýn beni ardýnda Gönlümü kuþþattýn adeta Her defasýnda Yaralý bir ceylan gibi Beni ölümlerden ölümlere attýn
Sensiz geçen yýllarýmda Sefere çýkmýþ Silahsýz bir asker gibiyim Yokluðunun kara gecelerinde Sen düþüyorsun aklýma
Sabahlara kadar Hayalinle avunuyorum Hiç durmadan hiç usanmadan Seni sayýklýyorum Soluðumu kesiyorum adeta Hayallinin peþinden koþarken
Varlýðýný düþündükçe Hiç kimseyi sevemiyorum Seni sevdiðim kadar Ne gönlüme Nede seni seven kalbime Ýnan söz geçiremiyorum Bu nasýl bir aþktýr ki Bu nasýl bir sevdadýr ki Unutamýyorum seni Ey sevgili
Öylesine çok Kaptýrdýn ki kendini Kalbim Bir gönül bir kalp hýrsýzýydý Uðruna canýndan vaz geçtiðin Gelinde görün ey dostlar Bitmez sandýðýnýz Ne sevdalar Nice aþklar bitiyor
Unut onu gönlüm unut O artýk senin deðil Zaten hiç bir zaman Senin olmamýþtý ki Unut onu gönlüm unut
Yüreðim volkanlar gibi Her patlayýþýnda sen geliyorsun aklýma Unut artýk onu gönlüm unut
Bekledim ömrümce Belki geri gelir diye Ne gelen oldu nede giden Boþunamýydý gözyaþlarým Boþunumaydý yakarýþlarým Susma konuþ benimle ey sevgili
Bu suskunluk yeter Bukadar acý yeter Bukadar hasret yeter Gurbetin hasretin Dili yokki konuþsun
Bilmem nedir ki Benim bu çekilmez çilem Eðer ki öldürmekse niyetin beni Sana bir deðil Binlerce caným feda olsun Ey sevgili Kalbimin tek sayibi Sana caným Ömrüm feda olsun ÖMRÜM
Sosyal Medyada Paylaşın:
ufukguney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.