Her yandan duyarým bir gül kokusu, Meltemle daðýtýr uzak bahçeler. Günbatýsý, poyraz ve gündoðusu, Cenup rüzgârlarý ruhumu çeler.
Bilmem ki nerede bu gizli bahar? Nereden bu ýtri alýyor rüzgâr? Ýklimler dýþýnda bir iklim mi var? Ne fecir bir þey der, ne þafak söyler.
Gün olur çaðýrýr beni her ufuk, Sevdalar eline baþlar yolculuk, Elinde bir rüzgârgülü, bir çocuk, Durmadan yüzüme bakarak üfler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kutsi Tecer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.