Geceleyin benden ayrýlýr ruhum, Dönünceye kadar açýk kalýr cam. Uyanýk, baþýmýn ucunda bir mum, Beklerim, beklerim böyle her akþam.
Bilmesem de nereye gidiyor ruhum, Bütün gece sessiz, eriyip de mum, Sabah olduðunu çok biliyorum; Biliyorum, bu bir sonsuz helecan.
Besbelli bir ömür böyle sürecek, O öyle uçarý, ben böyle ürkek; Bir gün ya bilerek, ya bilmeyerek, O dönmeden önce camý kapayacaðým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kutsi Tecer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.