HAYAT

Hayatýn çileli yüzü hep bize rastlamýþ
Yaþadýkça hayatýn zorluðunu tattýk
Hayat hiçde göründüðü gibi toz pembe deðilmiþ bunu anladýk
Öðrendikçe korktuk yaþamaktan bazende korktukça üstüne gittik yaþamýn
Bazen durduk bazen yürüdük
Bazende koþarken düþtük
Hep ölümüne sevgiler istedik ve yaþadýk
Her yeni sevgide birþeyler öðrendik
Ama hiç öðrendiklerimizden ders almadýk
Dedim ya sevdik darbede yedik tabiki
içte tam burda hayatýn toz pembe olmadýðýný gördük
Her darbeden sonra yemin ettik
Birdaha sevmekmi aman aman dedik
Ama aþkýn oynadýðý oyuna tekrar yenik düþtük
Birdaha asla derdik ama yeni bir aþka hiç hayýr demesini bilmedik
Tekrardan yýkýlmak üzülmek umrumuzda deðildi
çünkü;aþktý yaþayacagýmýz duygu
Nasýl hayýr diyebilirdik ki
Belki bu seferki farklýdýr deyip attýk kendimizi o masmavi aþkýn ortasýna
Her atladýðýmýzda kulaç attýk
Sonunda üzeleceðimizi bilsekte genede kulaç atmaktan býkmadýk usanmadýk
Her kulaç mutluluk içindi
Her kulaç aþk içindi
Hiç yitirmedik umudumuzu
Ýçimizde ufacýkta olsa bir umut bir ümit vardý
Belkide yitirseydik umudumuzu hayatý hiç öðrenemezdik
Sosyal Medyada Paylaşın: