Ýçlenme, beyhudedir, maziyi sakýn anma! O vefasýz yavruya benzer ki günlerimiz. Kendini yuvasýndan býrakýr ki akþama Benzeyen göle, sessiz...
Ruhundaki susuzluk engin mesafelere Duyurmadan ne anne ne bir yuva hasreti, Narin kanatlarýyla uçar orman, dað, dere Ve bir gün bir çukurda bulunur iskeleti.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Hamdi Tanpınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.