GÜL
Ey bâkir cümbüþü her özleyiþten sýcak
Bin uykuya yaslanmýþ sessiz kamaþan þafak;
Her bahçenin üstünde ve her ufuktan baþka,
Yýldýzlarýn tuttuðu ayna, ezelî aþka,
Bir sýr gibi hayattan ve ölümden öteye
Ýlk arzunun topraða mal olmuþ lezzetiyle...
Ardýndan aðlanacak ne varsa ömrümüzde,
Tekrar doðuþun sýrrý gülümseyen bir yüzde,
Uykusuz geceleri içten kemiren hüzün,
Bin azabýn çarkýnda gerilmiþ aðaran gün;
Öpüþler, gözyaþlarý, vaitler ve hicranlar;
O derin sükutlarýn aydýnlattýðý anlar
Bir sonsuz uçurumda uyanmýþ gibi birden
Sazlar sustuktan sonra duyulan naðmelerden;
Doldurur hiç durmadan uzattýðý bu tasý,
Gül, ey bir âna sýðmýþ ebediyet rüyasý!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Hamdi Tanpınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.