Ne Oldu Bize Allah'ım...

Ey dostlar,
Ne günlere kaldýk.
Ne oldu bu gün bize böyle!
Ne Allah’tan korkumuz,
Ne kuldan utancýmýz kaldý.

Neden, birbirimizden
Ayrý gayrý düþtük.
Yazý kýþa, kýþý yaza çevirip yaþayýp gider olduk.
Eþ dost, hýsým, akraba,
Birbirimizi tanýyýp bilmez olduk.

Daha düne kadar yoktu.
Hiç birimizin,
Bir diðerine karþý, düþmanlýðý,
kini, nefreti, öfkesi, garazý,
Bugün ne oldu da hepimiz birbirimize düþman olduk.

Tarihte
Kardeþ olup vermiþken el ele,
Giderken hep beraber ayný yere.
Ne oldu bu gün bize böyle Allah’ým…
Ne akýl kaldý, ne izan, iyice uzaklaþtýk vicdandan.

Hani hepimiz insandýk,
Birbirimize kardeþtik,
Hep beraber çalýþýp kazanýp pay edecektik.
Birbirimize karþý yoktu, hiçbir ayrý gayrýmýz.
Bugün ne oldu da bize, Allah’ým,
Kardeþi kardeþe düþman ettik.

Eskiden birbirimize
Kýz verip, oðlan everirdik.
Düðünlerde hep beraber yer, içer eðlenirdik.
Yalnýz geçmezdi,
Birbirimizin boðazýndan yiyip, içtiklerimiz.
Bu gün ne oldu da bize, Allah’ým,
Hepimiz birden bencil, egoist olduk.

Eskiden
Ayný urbalarý giyerdik.
Ayný kurnalardan su içerdik.
Gelincik tarlalarýnda gezerken
Ayný sevda þarkýlarýný söyleyip,
Ayný türküleri dinlerdik.

Dünden bugüne,
Ne oldu bize, Allah’ým…
Daha dün yokken hiç bir derdimiz.
Bu gün yazýmýzý kýþa,
Kýþýmýzý yaza çevirdik.
Hepimiz birbirimize düþman olduk…
Neden Allah’ým…
Neden?

20.01.2012
Cahit KARAÇ



Sosyal Medyada Paylaşın: