Ezgilerden ayrýldým sen buradan uçalý
Ýçimdeki çocuðun katili oldum anne
Dokunduðum gül diken okþadýðým hep çalý
Yüreðime saldýðýn yaþlarla doldum anne.
Yýllar geçti su gibi yitenleri unuttum
Yuvarlandým bir yara, itenleri unuttum.
Bulut düþtü düþüme aldýrma gülüþüme
Yaðmalandý gökyüzüm maviler koyulaþtý
Zaman mý sebep oldu böyle bükülüþüme
Yüz yýllýk kasavetler karanlýða ulaþtý.
Yalnýz albümde kalan resimleri unuttum
Dost muydu, arkadaþ mý, ben kimleri unuttum?
Denizde yakamozu çýlgýn bir dalga vurdu
Hüzün renkli gömleði þiirle oyaladým
Ömrüme cellât saat zamaný sona kurdu
Simsiyah mürekkebi büyük hazla yaladým
Mýsralarda kayboldum melekleri unuttum
Yýldýzlarla tuttuðum dilekleri unuttum.
Kök salýyor saçlarým uykusuz gecelere
Daðýlan tellerini rüzgârla tarýyorum
Dilimdeki sitemler vatandýr hecelere
Eskiyen günlerimi özlemle arýyorum.
Beni hicrana salan türküleri unuttum.
Yaþamayý sevdiren öyküleri unuttum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! VEZN-İ AHAR SARMAŞIK MEHMET’İM