Topraðý nasýl kavrarsa ayrýkotlarý ve nasýl çölleþtirirse usul usul öylece sarmýþ seni yanlýþlar çürütmüþ yüreðindeki öfkenin dayanýksýz tohumlarýný çorak bir topraða döndürmüþ içini
Zehirli sütleðenler sürülmüþ ökselere sinsi bekleyiþler gibi yapýþkan iðrenç gülücükler serpiþtirilmiþ belli ki sen konacaksýn acemi sekiþlerle yalnýzlýðýn bu hayýn ökselerine
Ve þimdi uysal bir kedi gibi sokuluyorsun gergefini sessizce iþleyen gecenin koynuna Usulca okþuyorsun yalnýzlýðýný usulca ve sessizce yaþamak diyorsun buna oysa hayat açýlmamýþ bir yumak gibi duruyor ellerinde
Ah yalnýz kuþ belli ki sen hiç bilemeyeceksin uçmayý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Telli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.