Öyle yorgun düþmüþüm ki acýnýn mavzerini taþýmaktan bulanýk sular basýyor birden bütün mevzilerimi sonra çöle kesiyor içim
Bu alaturka þarkýlarda fena kanýrtýyor bazen anýlarýn ve acýlarýn kabuðunu gagalýyor kanatýrcasýna yarayý susamýþ bir kerkenez
Sesimin pýnarý kuruyor susunca sesinin kuþlarý Uzayýp giden bir bozkýr kesiliyor dudaklarým kavruluyor yalým yalým
Sesini ver bana dilinle su verir gibi yaralý bir hayvana sesinin bütün gözelerini çevir dudaklarýmýn bozkýrýna yoksa dilim dilim edecek acýlar beni
Acýnýn her gözeneðinden hüznün ilmiklerini geçirip dokudum þirin kilimini þimdi nakýþlamak istiyorum yalnýzlýðýn dört duvarýna sesini
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Telli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.