Öfkenin Adını Koy

Devrilen bir çýnar
nasýl uzanýrsa boylu boyunca
öylece düþtü kollarýna
kan-revan içinde dostun
donup kaldý soluk bir gülümseyiþ
çocuksu kývrýmýnda dudaklarýnýn

Kaþýn seyirmeye baþladý birden
yüreðin körüðü üflüyor
içindeki cehennemi
ve bir boþluða nasýl çarparsa deli su
öyle uðuldamakta kulaklarýn
bir bora patlýyor göðsünün okyanusunda

Ne ki, tutulmuþ nalçalý seslerle
umudun köþebaþlarý
korsanlar dalgalandýrýyor
senin deli rüzgarlarýnla bayraklarýný
ve yitiriyorsun yolunu
balta kesmez ormanýnda öfkenin

Bil ki, dostuna deðil çekilen tetik
senin umuduna, unutma bunu
kör bir öfke delirtmesin
yýkmasýn yaþamýn direncini
unutma ki her köþebaþýnda
bunca dostun kurumadý hâlâ kanlarý

Hele dik tut baþýný önce
haykýr yýkýlmadýðýný, tükenmediðini
yüreðindeki yalým nasýl olsa
korlaþtýrýr zamanýn çeliðini
sen önce öfkenin adýný koy
yanýltmasýn yüreðini



Sosyal Medyada Paylaşın: