Kalbim Katlanma Bu Dünyaya

Anýlar biriktikçe sisleniyor aþklarda
Yitiriliyor serüven duygusu ki o zaman
Þeytanýmý koluma takýp gitmeliyim
Yeni bir cehennem kurmalýyým kendime
Hep kendini yineliyorken sesler, kokular
Gittikçe birbirine benziyorken dünle bugün
Ölümsüz olmak kadar ürkünç birþey
Bu dünyaya alýþmak duygusu

Sonsuza kadar sonsuzluða asýlý kalmak
Tanrýlara ödül, insanoðluna cezaysa
Kalbim, baðýþlanmayacak birþey yap
Katlanma kendine ve bu dünyaya

Kalbim, ödünç say sana ayrýlan ne varsa
Geri vermiþtin dinini
Dilini de unut artýk
Aztektin yahut Kürt, hüznünse Kýzýlderili
Geri ver ne kalmýþsa sende, umutlarýn dahil
Hiçlik, o sezdiren keder
Buydu senin payýn
Duyumsa sülfürün yarýþýný
Seni vur, seni bekleme, seni tarihsiz kýl
Bir kartala parçalat seni kayalara zincirleyerek
Kurbanla kurban eden bilinmiyor tarihe bakarsan
Bir efsaneydi yaþamak, sen de bilmiyorsun bunu
Medyomdu kimya, bir senfoninin diliydi belki
Yeni cehennemler kurmuþtuk bilinebilir þeylerden
Sözünü tut artýk, seni tarihsiz kýl
Ve katlanma bu dünyaya ey kalbim


Sosyal Medyada Paylaşın: