Gün Kararmasın Geldiğinde

Güz yakmadan gülün pembesini
avuçlarýmda o, sokul yanýma
gülüþünle ýsýnsýn bedenim
ve dudaklarýmda acýlaþan ýslýk
adýnla çiçeklensin

Serçeler göçe dayanmaz bilirsin
ne özleyen bir bakýþ kalýr
ne de sýmsýcaklýðýn
sular donar yürek üþür
sende kalýr seni yakan

Uçurumlar açýlýr yollarýnda
buharlaþýr çiy damlalarý
Terli bir kýsrak gibi gel kapýma
savrulsun saçlarýn
yastýðým kekik koksun

Uzaðý yakýn et
pembeleþsin çarþafýn
ölüm kapýmýn tokmaðýnda
ayrýlýðý iyi bilirim
ferhat olmýyayým daðlarda

Ey gülün pembesi ile
bir gülümseyiþi paylaþan
kar yaðýyor yataðýma
avuçlarým kutuplara döndü
gün kararmasýn geldiðinde
Sosyal Medyada Paylaşın: