Burdayım Sözümde
... Düþüyorum
Karýncanýn peþine, minik depremler oluyor
Yabanýl ot kokularý, sonra düþler, düþüyorum...
Puslu bir görüntü tarih dediðimiz ve kirli
Sular buharlaþýyor buluþalým dediðin denizde
Burdayým sözümde, yanlýþsa da bu istasyon
Bir ben yitirmedim galiba belleðimi, bir de
Þiir yazanlar, ne kadardýlar ve nerdeydiler
Hatýralar üretiyorum telgraf tellerinden
Akþamüstleri fesleðenleri suluyorum
Bekle demiyorum kimseye, unutma demiyorum
Acý soysuzlaþýnca tiranlaþýyor belleksizlik
Ýnat ve öfke, kaybediþ ve kayboluþ oluyoruz
Komikti dýþtan bakýnca dünya ama hýrçýn
Ayýþýðý, telgraf direkleri ve fesleðenler
Burdayýz iþte, durgun bir sessizlikteyiz þimdi
Unutulan bir þey kaldý mý diye soruyor tiran
Kampana çalarken çöldeyiz, o geniþ çevrende
Mýsýr’ý soyun diyordu Musa, belleksizdir firavun
Babil ve burasý iki istasyon, iki uzak nokta
Belki bir i mgede düzlem olabilen iki grilik
Düþler ve tarih inilecek son istasyon
Burdayým iþte, güzel bir yanlýþtayým þimdi
Beklemesini bilmiyor acalesi olan ve nedense
Çekip gidiyorlar, kalanlar o kadar azýz ki
O kadar azýz ki mutluluk bile bizden çok
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.