GÜL YÜZLÜ EFENDİM YADIMA AŞK HİCRANIN DÜŞTÜ

GÜL YÜZLÜ EFENDÝM YADIMA AÞK HÝCRANIN DÜÞTÜ

Gül yüzlü Efendim yadýma aþk hicranýn düþtü
Yandý viran oldu Mýsrým, elden ayaktan düþtü
Efkarlandý yine gönlüm kalem kaðýda düþtü
Kelam oldu aktý kaným yine elimden bugün

Hüseynin Cemali Efendim ‘ in yüzünden bakar
Nasýl baksam yanmadan, Mah Cemalin yürek yakar
Kanar Kanar yüreðim de kanlar içime akar
Gülün dikeni deðil gülüde batýyor bugün

Ne et ne kemik kaldý, duygudan ibaret vücut
Gönlüm coþup çaðlýyor, dilde kanayan bir sükut
Aþk ile yanar yüreðim yanmaz olur bir vakit
Yakmayacaðý vaktin hüzünü yakýyor bugün

Aþkla Yanmak öyle bir haz bile bilse yanmayan
Nasýl bir lezzettir Yar bu yanmak ile kanmayan
Anlatamaz sýýrý yanan, anlaþýlmaz yanmadan
Bütün ateþler Pervane gibi çekiyor bugün

Söz oldum güfte oldum yürek yakan nükte oldum
Saz oldum, nota oldum,göz yaþýna beste oldum
Gül oldum sümbül oldum aþýklara deste oldum
Dost Sekrani Hazan olup aktýn elimden bugün

SEKRANÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: