BİN DOKUZ YÜZ YİRMİ ÜÇ, YİRMİ DOKUZ EKİM'Dİ

BÝN DOKUZ YÜZ YÝRMÝ ÜÇ, YÝRMÝ DOKUZ EKÝM’DÝ

Yorgundu, çaresizdi, tükenmiþti her ferdi
Herkes hasta, ölüyor derken küllerinden yeþerdi
Elele kenetlenip, kutsal bir savaþ verdi
Bin dokuz yüz yirmi üç, yirmi dokuz Ekim’di

Karanlýk gök yüzünde bir ay yýldýz belirdi
Halkým ona inandý, her sözünü dinledi
Mustafa’sýn Kemal’sin Atatürk’ümsün dedi
Bin dokuz yüz yirmi üç, yirmi dokuz Ekim’di

Türk ezelde hür yaþadý, yine hür ölmeliydi
Özgürlük, baðýmsýzlýk Türk’ün karakteriydi
Türk’ü zincire vurmak düþmanýn haddimiydi
Bin dokuz yüz yirmi üç, yirmi dokuz Ekim’di

Samsun’da yaktýðýmýz, sönmeyen bir ateþti
Amasya’da,Sivas’ta, Erzurum’da gürleþti
Türk halký kenetlendi, Atatürk’le birleþti
Bin dokuz yüz yirmi üç, yirmi dokuz Ekim’di

Seyit Onbaþý’sý , Halide Edip’i, Kara Fatma’sý
Nene Hatun’u, Sütçü Ýmam’ý ve daha nicesi
Cumhuriyet için canýný verdi, oldu tuðlasý
Bin dokuz yüz yirmi üç, yirmi dokuz Ekim’di

Ýþte Cumhuriyet’le bu günlere böyle ulaþtýk
Seksensekiz yýldýr hep, baþýmýza taç yaptýk
Sonsuza dek de var olacak, Temeli saðlam çaktýk
Bin dokuz yüz yirmi üç, yirmi dokuz Ekim’di

TÜRKER BEREN

Sosyal Medyada Paylaşın: