Aþk rahmettendir demiþti adam ... Rahmet gibi gelmiþti bu sevda bozbulanýk dünyasýna hiç ummadýðý bir zamanda , Sonra dünyanýn bile kulaðýný saðýr eden bir sükutla, Aþk rahmettendir dedi kadýn ... Ýçlerine attýlar sonra büyüsün diye bu mucizevi sevdayý ... Ýnatla severdi herkes, ben inançla sevdim dedi adam..! sonra sesine ses kesildi kadýn, ince ve daha dünya görmemiþ sesiyle anlattý dünyasýný, narin ellerinde tutmakta olduðu çaya birþeyler anlatýrcasýna. Acabalarla keþkelerin düellosunu seyre dalarken ömür, ayaðý tökezleyip düþüverdi birden ateþlerin ortasýna vuslat . Kim sevdiye gitmekten korkuyordu kalp. Kurtulmak þöyle bir köþede kalakalsýn, yandýkca Can veriyordu adeta . çok ölümcülmüþ galiba, hemende ölümüne gitmiþti Nazenin bedenlerin ... Derken ..! Güldü kadýn, sonra... sonrasýný hatýrlamadý adam ...
Gökhan Yalçýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
vakt-i sükut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.