Eski Bakır

Bir çýðlýðýn içinde yakalýyorum seni
Kaç kez Ýstanbulsu,
Parýldayan, ýþýtan, yakan bir alev gibi.
Üstünde uzun, pis, yalnýz sokaklarýn yaðmuru..
Odalarýn, merhabalarýn, gülücüklerin sýkýntýsý
Tramvaylarýn, vapurlarýn sýkýntýsý
Yitmiþ aþklarýn, yitecek aþklarýn
Ayný vazolarýn, ayný öðütlerin, ayný yasaklarýn sýkýntýsý.
Yakalýyorum, öpüyorum, avutuyorum.
Karanlýk etini kemiriyor,
Vaktimiz kýsa,
Düþlerimizi kolluyorlar durmadan
Durmadan kovuþturuyorlar
Mendilimi ýslatýp alnýna koyduðum
Suyundan içtiðimiz hayat çeþmeyi,
Yalnýz-geceler boyu uzanan kadýný bakýrlarda
Durmadan horluyorlar
Geyiðim, saklým benim
Bakma arkana, ne olur, aldýrma
Onulmazlýðýmýzdan büyük yapýlar kurduk
Horlandýkça aþkýmýz, derya.
Vaktimiz kýsa,
Karýncalara, rüzgarlara, sulara dokunmak
Uyanan topraklarý bilmek gerekiyor.
Ormanlar görmüþ dolunayýn týlsýmýný
Aðlamayý unutmadan
Dövüþmeyi bilmek
Týrnaklarýnla tutunmayý bilmek gerekiyor
Saðýlandýðýmýzý, kollandýðýmýzý bilmek gerekiyor

Kapa tunç, kapýlarýný gece
Soðuktan, kýrgýn, parasýz milyon kiþi.
Geyiðim, saklým benim,
Ölüm dayanmadan kapýya
Sev, öp, yitir beni
Sosyal Medyada Paylaşın: