Beş Kuruşa Aşk Şarkıları
Bir yalnýzlýk büyütürdüm saksýda
kalandý çok eski günlerden
bir bana yetsin, hýncýmý arttýrsýn
aþkýmý pekiþtirsin diye sevince.
Günüydü, gelip durdu hüznümün önünde
gidilmemiþ bir saklý deniz sandým.
Kýpýrdamazdý yapraklar geceyle
tüketirdi çiçeði, kuþu sevdiremeyen konyak
bana neydi gülmeler, þarkýlar
otobüs duraklarý, alandaki kalabalýk
geldi durdu, alana merhaba dedim.
Bir göz bozgundur yerine göre
vururdu pencereme rüzgâr,
ben hep öyle bir gözdüm
çýðlýðýný kendine saklayan.
Düþ kurmazdým, beklemezdim þurda burda,
çiçek demetleri, bisikletler geçmezdi
apansýz geliverdi sokaðýma.
Hýncým bana kalsýn gayrý
sen yalnýzlýðýmý götür.
Bana çay demlemeyi öðret
elimi yüzümü yýkamayý,
aðzýma raký koydurma.
Hýncým bana kalsýn diyorum
çünkü ben bu kenti kendimde büyüttüm
bir barbarýn vahþi ateþiyle,
çünkü yapýlarýnýn taþýnda onulmazlýðým
çünkü þarkýlar kanýmýn bedeli.
En sevdiðim kelimeler gibisin
örneðin öfke gibi
hani bir zamanlar
daðda ve sokakta açan.
Örneðin umut gibi
günde, gecede yitip durduðumuz
zeytin dalýný dal eden.
Örneðin aþk gibi
denizlerin üzerinde yürüten.
Örneðin kavga gibi
yüreðimi sýký, saçlarýmý kara tutan
kayalarý yumuþatan kavga gibi.
Denizler benim kadar kýpýrdayamaz
bak þimdi parklardayým
bir çocuðun meneviþli gözlerinde.
Hüzünleri býrakmanýn günü
günü çýðlýðý olmak dünyanýn,
hüznümü iki kat ediyor ama
gecede alnýma dayalý alnýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.