Ölüm bile geç kaldýktan sonra Bütün ilkleri sona býrakmanýn belki de tam zamaný Ben her þey bir ýrmaktýr sanýrdým Bunun için günlükler tutmaya kalktým Ve tarihleri karýþtýrdým nasýl da
Aldým þapkamý gidiyorum þimdi Ýniyorum kentin çekirdeðine kendime yeni dalgýnlýklar buldum son günlerde Dev yapýlar ufuk çizgisinin önünde birer parmaklýk gibi Kýrmaya kalksam çocuklar uyanacak Ben odama döneyim en iyisi
Öyleyse nice yaðmur Niye bir kýz saçý gibi sokaklarda Aynaya baksam kalbim görünür Aklýmda gitgide büyüyen yara Bir aðacýn en uzak dalý gibi sessizce çürür Ölüm, evet ölüm bile geç kaldýktan sonra
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Erhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.