NOSTALJİ

Sevgili ölüm
Damarlarýmý geniþletiyor yalnýzlýk
Çaðýrýyor beni toprak kokusu
Odam daðýnýk
Ýðrenç bir sabah
Aðzýmda hala alkolün buðusu
Sevgili ölüm

Uðulduyor kulaklarým
Bir tek nefes bile çekmediðim sigara
Parmaklarýmý yakýyor
Bedenim
Bir de çocukluk
Yokluyor arasýra

Belki de evet belki de
Dönüþ yok artýk
Hiç deðilse benim için
Sevgili ölüm
Penceresinde mýzýka çalan
Bir çocuðu anýmsa
Ne zamanlar
Denizin karþýsýnda

Sevgili ölüm
Artýk anlýyorum þimdi anlýyorum
Ben hep yaþayarak
Seni büyütürmüþüm
Gün gün...

Sosyal Medyada Paylaşın: