HAYIR HAYIR HAYIR
Hayýr hayýr hayýr hayýr
Gökyüzünde bir çapak gibi duruyorken güneþ
Evlerde oturmak bana göre deðil
Elimde pergeller, gönyeler, iletkiler
Bir gülün hacmini ölçmeye kalktým
Yanýldýðým kesin
Yenildiðim belli deðil
Hayýr hayýr hayýr hayýr
Bütün þiirlerimi odanýn duvarýna astým
Aðzým kurudu tükürmekten
Ömrümü cm2’lere böldüm de bir türlü anýlarýmý Yazamadým
Sarý peruka takmýþ bir acý
Sokaklarda sürtüyor boyuna, barlarda benim adýma beþ tek bir duble konuþuyor
Ancak ölümle diyor, ancak ölümle saðalýr yara
Cebimde jeton var, uluslararasý
Sylvia Plath’ý arýyorum, mezarýnda buluyorum konyaðýný yudumlarken
Bana daha bir incelmiþ, ne bileyim daha bir güzelleþmiþ gibi geliyor
Thank you very much! diyorum ve jetonumun soluðu tükeniyor
Cüzdanýmda mor bir biletten baþka bir þey yok
Gecenin son otobüsü çoktan gitti
Durdum ardýndan baktým
Güneþi sabah sabah burnunu karýþtýrýrken yakaladým
Ay aðlýyordu ve bilmem kaç milyonuncu kez öldüðünü sanýyordu
Parkta çükünden su fýþkýran o tuhaf melek heykelinin önünde yüzümü yýkadým
Kar yaðýyordu usul usul
Hayýr hayýr hayýr hayýr
Paltomun yakasýný bir daha kaldýrdým, atgözlüðü gibi
Yalnýzca önümü görmek istiyorum artýk
Kýzýlay’dan Ulus’a doðru yürürken yolda Pink Floyd için üç þarký sözü yazdým
Küllerini suyla yoðurup bir hamur yapmak istedimse de boþuna
Doymadý karným
Radikal takýlýyorum son günlerde
Ultra-yalnýzlýk sokaðýndan geçtiðimden beri
Dün annemin aynasýna bir boyunbaðý astým
Ve üstüne yapýþtýrdým on yýl önceki resmimi
Bu kadar bendeki nostalji
Hayýr hayýr hayýr hayýr
Ýpsizin biriyim, doðru
Kendime oniki formalýk kara bir defter aldým
Oturdum sarý þiirler yazdým
Artýk bana kim inanýr
Güneþ ve ay yerli yerinde duruyorken
Ve ben sonsuza dek kova burcunun çocuðu
Sanki bir yaðmur yaðsa oluklardan gök boþanýr
Yüzüme öyle dönüp dönüp bakma
Bana artýk herþey yakýþýr
Terzim dünya çünkü, o ki kimlere neleri yakýþtýrdý
günlerini ölüme teðelledi
ölümlerini unutuþa kopçaladý
Hayýr hayýr hayýr hayýr
Duymak istemiyorum artýk tek sözcük bile
Niye ben, neden, böyle mi olmalýydý
Aklýmý her hafta temizleyiciye vermek
Aç karnýna yuvarlamak binlerce birayý
Niye ellerim ceplerimde hala
Niye bir yumruk durumunda deðil
Dünyada bir tek insanýn bile
Kuracaðý bir þeyler vardýr
Hayýr yaþam hayýr ölüm hayýr su hayýr toprak
Hayýr hayýr hayýr hayýr
Çok mürekkep yaladým
ama tükürüyorum burada hepsini
Bütün sözcüklerini
Okuduðum kitaplarýn
Yazdýklarýmýnsa arasýndan bilmem ne kalýr
Aynalarda her sabah her sabah
O cam kýrýklarýndan oluþmuþ yüzü görmekten býktým
Hiç deðilse eliþi kaðýtlarým olsaydý
Ýpsiz uçurtmalarým
Göðe fýrlatýlan bir naylon tabak gibiyim
Ve kendi kollarýma atýlýyorum her keresinde
Hayýr yalnýzlýk hayýr kimsesizlik hayýr sýla hayýr gurbet
Hayýr hayýr hayýr hayýr
Gezinip dururum yýllardýr
Koltuðumun altýnda
Radarlardan kurtulmuþ üç beþ kitap
Ýyi demlenmemiþ bir çay gibi kaldým
Kýrdým dolduðum tüm fincanlarý
Bana iyilik edenlerin yüzüne tükürdüm
Ve sevdim düþmanlarýmý
(Atýlan güller solar, geride hep taþlar kalýr)
Hayýr hayýr hayýr hayýr
Ne saptan yanayým þimdi ne de baltadan
Kýrdýðým ceviz sayýsý kýrký geçmedi daha
Ama hiç deðilse az kaldý
Hele bir geçsin
Olurum iyi bir aile babasý
Hayýr akþam hayýr yol hayýr otobüs hayýr ev
Hayýr hayýr hayýr hayýr
Ölüm ki ancak bir baþka ölümle yýkanýr
Teneþirler bu yüzden hep beyaz kalýr
Kandan, pýhtýlaþmýþ kandan bir anýt yükseliyor önümde
Gece artýk bütün günü içeriyor
Ve ben umutsuzluk hakkýmý elimde tutmak için
Bir sürü saçmalýk yapýyorum
Bay garson, sizden özür diliyorum
Demek saat 0.2, demek ki servis çoktan kapandý
Bahþiþin güneþ olsun iyi mi
Hayýr hayýr hayýr hayýr
Toprakta yaralar açýyor her damla yaðmur
Kovulacak bir kapý daha bulmak için
Yangýn merdivenlerine týrmanýyorum ben
Annem niye böyle uzakta oturuyor
Ve otobüsler niye bu kadar erken
Geçip gidiyorlar ufkumdan
Þöförleri ölü, yolcularý uykusuz
Her gece oniki kilometre yürüyorum
Köstekli saatimi rehin býraktýðým için
Hayýr hayýr hayýr hayýr
Kardeþler, bu dünya bana göre deðil
Kötü basýlmýþ bir kitap gibiyim
Çamur duygusu veriyorum okuyana
Elimde bir gümüþ zincir
Alnýmda bir derin leke
Kar mý yaðmur mu ne yaðdýðýný bilmediðim bir gecede
Ey hayat, seni sevdiðim için özür diliyorum
Duruyorum önünde, düðmelerim ilikli, aklýmýn ipleri çözük
Hayýr hayýr hayýr hayýr
Yazmak umurumda bile deðil
Okumak da bir rastlantýdýr artýk
Annem üzümlü kek yapýyor mutfaðýnda
Karým akvaryumdaki balýklarla oynuyor
Okul-aile birliðinden gelen bir yazýyý okuyorum bense
Çiçekler bile sulanmaktan býktýlar
Ellerim titriyor, neden bilmem
Belaný mý arýyorsun be adam!
Böyle diyor kimi görsem
Ne yapsam yaðmurdan kaçýrýlmýþ bir þemsiye kadar saçma kalýyorum þu dünyada
Bütün insanlar tutuklanýr sanýyorum
Ellerimi göðsümde kavþtursam
Güneþi masturbasyon yaparken yakalýyorum o an
Hayýr hayýr hayýr hayýr
Ey hayat
Baþýmda lacivert berem
Önümde konyak durur
Beni oðlum, beni oðlum diye
Saracaksýn ne zaman
Radikal bir çiçeðim ancak kendi saksýsýnda açan
Annesini seven
Oðlunun okul taksitlerini ödemeye hazýrlanan
Karýsýný ancak barýþýrken görebilen
Böyleyim, sulak toprakta gövermeyen tek ekin
Bilmem bir yerde durur muyum, durulur muyum
Alnýma dövülürse kara bir yalnýzlýk gibi ölüm
Arkamdan üç kulfallahi bir enam okunsun
Sonra naaþým Tekel kibritiyle yakýlsýn
Nasýlsa gözyaþlarý söndürür
Hayýr hayýr hayýr hayýr
Býrakmayýn, beni ölüm götürür...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.