CİHANGİR MİYAVLAMASI

Zaman: durmuþ gibi
Cihangir’de pazar günü þaþkýným
Olmayan uykumu bölüyor bir akordeon sesi
Bir çocuk ufacýk sarý saçlý
Eminim kara gözlüdür görünmüyor uzaktan gözleri
Görünmüyor ki
Sokak derin uykularda duyulmuþ þey deðil
Cihangir’de geldiðim günden beri
Gurbetliðimden beri
Son travesti son bira þiþesini yere çaldýðýndan bu yana
Kaç saat duymadým
Birþeyler okuyordum kýrýntýsýz, yankýsýz
Unuttum
Güzel marmara ve yeþil elma sabah sabah
Olmaz ki
Olmaz ki böyle bir ülkede böyle
Camlý bir bomba gibi bir martý pencereme çarptý
Korktum
Ve artýk herþeyden korkuyorum
Gurbette ve kanlý býçaklý tutkun
Bu nasýl iþ bu Cihangir her damarý bir sokak
Bir sokak
Baktýkça gözlerim kanýyor
Kana kana bakýyorum

Zaman: geçmek bilmiyor
Yalnýzlýða alýþkýným sessizliðe deðil
Pazar günlerinden nefret ederim bu yüzden
Bakkal açýlmaz çöpçüler baðýrmaz bu nasýl cihangir
Güzel Marmara ve yeþil elma
Bulunmaz ki sabah sabah

Ellerin sarsak

Gözlerimdeki çapak sanki bütün sokaðý örttü görünmüyor
Hiçbir þey görünmüyor
Yalnýz ve soðuk yataðým
Boþlukta süzülüp alçalýyor
Gidip uyumaya kalksam ne olacak

Ne olacak

Zaman: her yerde kedi kuyruklarý vardý
Yürümeye korkardým buz üstünde gibi
Basmaya korkardým þimdi nerdeler
Elinin körü ne biçim sabah bu ne biçim pazar
De ki uyudum
Çalmayacak mý telefon kapýmýn zili
Aðzýmda þarabýn kekremsi tadý
Karnýmda yüzlerce akreple uyusam onlar uyanacak
De ki bir arkadaþým geldi gidelim
Belgrad ormanýnda kros yapalým dedi- ben mi
Arnavutköyde balýk tutalým dedi- ben mi
Önce içelim sonra içelim
Kaçmýyor ya þu istanbul dedikleri

Ah benim evcil kalbim
Artýk "hayýr" demeyi de öðrendi

Þimdi ne olacak

Bana hergün sokaða çýkma yasaðý bana hergün o üç darbeden biri ne bilsin olaðan üstü hallerin ta kendisiyim dokuz canlý bir kediyim sekizini yitirdim ne bilsin ayrýca burasý cihangir
Kedi diktatörlüðü

Þimdi ne olacak

Kimseler bile gelmiyor bugün pazar
Yalnýzlýðýn eþcinseli mi oluyor yani
Yani cinaslý kafiyeli pazar günleri ey
Sýkýldým þarabým bitti elmadan vaz geçtim uykum yok
Yok üstüne üstlük sigaram da azalýyor
Þimdi sahiden ne olacak
Ben bu kadar geveze deðildim eskiden
Bir sýkýmlýk caným kaldý

Zaman: otobanýndayým senin
Yürü ki bir þeyler dönmeye baþlasýn
Dünya mý olur artýk ne olursa olur hayat
Hani Ýstanbul git git bitmez koca bir þehirdi
Ayaðýnýn turabý olayým yürü
Ayaklarýmý bitiþtirirek uzun uzun ölçtüm
Ve düþündüm ki meselem mi meselim mi tükendi

Neredeyse akþam olacak

Zaman: oydum da gözlerimi sana býraktým
Yoksa tarihm iydi kanla biçilmiþti kaftaným
Ben kaf daðýnda bir kaptan deðilim
Ama bu çýrpýntýlý þarapsýzlýk ne olacak

Þimdi ne olacak

Yaðmur yaðýyor yaðmasýn
Volta atýyor martýlar göðün dört duvarýnda
" Ne balýk, ne de kuþ" olabildiðim þu dünyada
Gurbetim bile yok beceremedim

Toprak

Uçaklardan korktum da ne oldu sanki
Onlardan önce çakýlýp kaldým yere odama
Meyhanelere geniþ maðazalara sayýsýz
yalnýzlýklara ve pazar günlerine

Gömüleceðim bir gün sana toprak
Baþýmý yukarda tutmaya çalýþarak
Ama olmayacak
Kefen param bile

Hep aðýr ve aksak

Olmadý bile kanýma alkol düþtü payýma küfür
Birer ziynet eþyasý gibi þiþelerim yýðýlý evde
Her þiþenin dibinde ay parçasý bir melek
Dans ediyordu iyi kývýrýyordu kaltak
Cihangir’de Cihangir’de özellikle
Ama neden cinlerim hep tepemde

Alçak

Gidip Neþet Ertaþ dinlesene aklýný kucaðýnda saklýyarak
Balýk görsen aklýna raký gelir önce
Ve bütün yollar bir gün hergün meyhanelere çýkacak

Cihangirde sabah hiç olmayacak

Alkolikler ve eþcinseller giremez yazar
Ev sahiplerinin kapýlarýnda anlarlar kimsin
Nesin adamým buralar sana göre hiç olmayacak
Kalk gidelim çöpçüler süpürsün ýslak
Ve yorgun bedenimizi þarap ve elma kokan
Bedenimizi doktorlar serumla yýkasýnlar
Akla sýðmayacak halusinasyonlar ellerinde þiþelerle
Hastanelerin ziyaretçi saatlerini beklesinler

Ölsem kimsenin umrunda olmayacak
Öyleyse beni alnýmdan öpsene toprak

Hayat hiçbir þey deðil þiir hiçbir þey deðil
Ýki dirhem bir çekirdek ölüm bile
Hiçbir þey deðil
Sokaklara atýlmýþ ölüm
Nereye gitsem ardýmdan seðirtir
Mendil satar cam siler ille de býçak taþýr
Ve tiner
Unutmaki sevgilim hayat
Karamsar bir þiirin ilk dizesidir

Peki þimdi ne olacak

Elma yok yok ki þarap
Birazdan tütünüm de tükenir
Ve türkiye’de þair olmak bu deðildir
Neydi ki Türkiye’de þair olmak

Dünyaya dürbünle bakmak
Kýz tavlamak sanatýný masalara höykürmek mi
Salya sümük aðlamak

Ölüm oruçlarý

Ey bu ülkede
Artýk ne sabah ne de akþam olacak

Üç çocuk daha öldü
Yataðýnda üç kere daha sýrtýný döndü halk

Elbette elma ve þarap
Elbette elma ve þarap

Üþüdüm üstümü örtsene toprak
Sosyal Medyada Paylaşın: