BİR DOKUZDANBEŞÇİNİN MASALI

Cadýlar bana bir parça ekmek verdi
Ormanda kaybolmayayým diye ardýma serptim
Hepsini de kötü kuþlar yedi
Üç gün üç gece aðladým, korkumdan sustum
Taþ oldu çukulatadan evlerin hepsi
Sonra dünyaya düþtü yolum

Ýþsiz güçsüz sabah akþam müzik dinler, içki içer, þiir yazar
Evden çýkmaz bir ay, çýkarsa geri gelmez
Sakalýný býyýðýný uzatýr uzatýr keser
Kitaplýklarda baðýrýr, alanlarda susar
Deli midir, yoksa Kül kedisi’nin amcasýnýn oðlu mudur bilinmez

Cadýlar bana bir parça ekmek verdi
Ormanda kaybolmayayým diye ardýma serptim
Hepsini de kötü kuþlar yedi...
Önümü ardýmý bilmiyorum o günden beri
Saçlarýmý bir saða tarýyorum , bir sola
Ýki ayrý yöne uzuyor ayaklarým
Týkabasa otobüslere biniyorum, saat dokuzdanbeþe
nemli bir odada kalýyorum
Ekmeðimi isterim! Ekmeðimi isterim!
Sosyal Medyada Paylaşın: