HAZAN MEVSÝMÝ
Ümidiðin tükendiði yerde baþlar hazan mevsimi
Yaðar üstüne yaðmurlar,fýrtýnalar eser ruhunda
Kalbin parçalanýr,harabe olur yüreðin
Yinede çýrpýnýrsýn;
Artýk doðmayacak olan güneþi beklersin
Doðmayacaðýný bildiðin halde,yinede beklersin
Bilmezsinki sen, atrýk hazan mevsimindesin..
Ellerin donar yazýn sýcaðýnda,üþürsün yoklugunda,titrersin
Nefesinle ýsýtmaya çalýþýrsýn ellerini..
Ama nefesin artýk ýsýtmaz senii
Karabulutlar kaplamýþtýr,heryerini
Gündüzün gece,gecen ise zemheri
Karanlýðýn içinde kayboluþlara dogru yol almýþsýndýr
Çýrpýnýr durursun,ararsýn aðartýlar arasýndan gelecek bir ýþýðý
Iþýðýn karanlýk,gündüzün gece,baharýn kýþ,
Mutluluðun hüsran olmuþtur
Nafiledir çýrpýnýþlarýn ,kýrýlmýþtýr artýk kolun ,kanadýn,
Tükenmiþtir nefesin
Bilmezsinki sen, artýk hazan mevsimindesin..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.