Ayrýlýk kurþun gibi saplandý yüreðime O kurþun sekip talan etti ortalýðý Daðlar denizler oynadý yerinden Börtü böcek aðladý benimle Bir sen duymadýn bir sen
Yýldýzlar semadan üzerime döküldü Güneþ günlerce batmadý Fýrtýnalar utandý sevgimden Gök yarýlýp yaðmur oldu Bir sen duymadýn bir sen
Bazen sehere açtým baðrýmý Bazen güneþ kavurdu bedenimi Sevdanla kutsadým çiçekleri Hepsinin þifasýný yüreðime sürdüm ben Bir sen duymadýn bir sen
Sustum adýný haykýracaðým her an Kimse duymasýn istedim Her defasýnda ele verdi gözlerim Anladýlar isyanýmý gözlerimden Bir sen duymadýn bir sen
Gözlerimin onu sev dediðini Yüreðimin söz dinlemediðini Dünya âlem hissetti Haz duydular sevgimden Bir sen duymadýn bir sen
O türkülerdeki kadýn sensin O þarkýlardaki senin adýn Seni yarattým her nameden Uyumadým dinlemeden Bir sen duymadýn bir sen
Eski bir þarký düþmez oldu dilimden “Bakmýyor çeþm-i siyah feryade Yetiþ ey gamze yetiþ imdade Gelmiyor hançer-i ebru dâde” diyen Bir sen duymadýn bir sen
Yýllar aðarttý telleri Belki ömrümün son demi Ölüm yakýn besbelli Toprak tutmuþ ellerimden Bir sen duymadýn bir sen
Hani beraber yaþlanacaktýk Hani gülecektin bastonuma Hani hiç ayrýlmayacaktýk Artýk ihtiyar bir aþýðým ben Bir sen duymadýn bir sen
MEHMET FÝKRET ÜNALAN Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.